папулі́сцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
папулі́сцкі |
папулі́сцкая |
папулі́сцкае |
папулі́сцкія |
| Р. |
папулі́сцкага |
папулі́сцкай
папулі́сцкае |
папулі́сцкага |
папулі́сцкіх |
| Д. |
папулі́сцкаму |
папулі́сцкай |
папулі́сцкаму |
папулі́сцкім |
| В. |
папулі́сцкі (неадуш.)
папулі́сцкага (адуш.) |
папулі́сцкую |
папулі́сцкае |
папулі́сцкія (неадуш.)
папулі́сцкіх (адуш.) |
| Т. |
папулі́сцкім |
папулі́сцкай
папулі́сцкаю |
папулі́сцкім |
папулі́сцкімі |
| М. |
папулі́сцкім |
папулі́сцкай |
папулі́сцкім |
папулі́сцкіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
папулі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.
Прыхільнік папулізму.
|| прым. папулі́сцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
папулі́зм, -у, м. (кніжн.).
Грамадскі рух (з канца 19 ст.), які апелюе непасрэдна да шырокіх мас і сцвярджае, што яны самі, маючы моцнага лідара, здольны вырашаць свае сацыяльныя праблемы.
|| прым. папулі́сцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
попули́стский папулі́сцкі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)