папу́дзіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
папу́джу |
папу́дзім |
| 2-я ас. |
папу́дзіш |
папу́дзіце |
| 3-я ас. |
папу́дзіць |
папу́дзяць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
папу́дзіў |
папу́дзілі |
| ж. |
папу́дзіла |
| н. |
папу́дзіла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
папу́дзь |
папу́дзьце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
папу́дзіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
папу́дзіць сов. (о многих) вспугну́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
папу́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго.
Спужаць, спудзіць. [Бабрам] ёсць дзе, калі хто папудзіць, хавацца — у рэчку. Масарэнка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перепуга́ть сов. перапало́хаць, мног. папало́хаць, перапужа́ць, мног. папужа́ць; перапу́дзіць, мног. папу́дзіць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)