папуа́скі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. папуа́скі папуа́ская папуа́скае папуа́скія
Р. папуа́скага папуа́скай
папуа́скае		 папуа́скага папуа́скіх
Д. папуа́скаму папуа́скай папуа́скаму папуа́скім
В. папуа́скі (неадуш.)
папуа́скага (адуш.)		 папуа́скую папуа́скае папуа́скія (неадуш.)
папуа́скіх (адуш.)
Т. папуа́скім папуа́скай
папуа́скаю		 папуа́скім папуа́скімі
М. папуа́скім папуа́скай папуа́скім папуа́скіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

папуа́скі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да папуаса, папуасаў, належыць ім. Папуаскія мовы. // Такі, як у папуаса, папуасаў, уласцівы ім. Папуаскія звычаі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папуа́сы, -аў, адз. -пуа́с, -а, м.

Карэннае насельніцтва Новай Гвінеі і некаторых астравоў Меланезіі.

|| ж. папуа́ска, -і, ДМ -а́сцы, мн. -і, -сак.

|| прым. папуа́скі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папуа́ска

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. папуа́ска папуа́скі
Р. папуа́скі папуа́сак
Д. папуа́сцы папуа́скам
В. папуа́ску папуа́сак
Т. папуа́скай
папуа́скаю		 папуа́скамі
М. папуа́сцы папуа́сках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

папуа́сский папуа́скі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папуа́сы, ‑аў; адз. папуас, ‑а, м.; папуаска, ‑і, ДМ ‑пуасцы; мн. папуаскі, ‑сак; ж.

Карэннае насельніцтва Новай Гвінеі і некаторых другіх астравоў Меланезіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)