папрыціха́ць, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -а́е; -а́ем, -а́еце, -а́юць; зак.

Прыціхнуць — пра ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папрыціха́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - папрыціха́ем
2-я ас. - папрыціха́еце
3-я ас. папрыціха́е папрыціха́юць
Прошлы час
м. папрыціха́ў папрыціха́лі
ж. папрыціха́ла
н. папрыціха́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час папрыціха́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

папрыціха́ць сов.

1. (стать тише, слабее) попритиха́ть, приути́хнуть;

2. (перестать шуметь, разговаривать) попритиха́ть, приути́хнуть, приумо́лкнуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папрыціха́ць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.

Прыціхнуць — пра ўсіх, многіх. Адчуваючы, што з дачкой робіцца нешта няладнае, папрыціхалі ў хаце бацькі. Карпюк. Дзяўчаты-даяркі спачатку паднялі хлопца на смех. А далей, убачыўшы, што ён не адстае ад іх, а каторых і пераганяе, яны папрыціхалі: тут ужо не да смеху, таго і глядзі, што гэты ціхі, рахманы хлопец прысароміць іх. Палтаран.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)