папруцяне́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
папруцяне́е |
папруцяне́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
папруцяне́ў |
папруцяне́лі |
| ж. |
папруцяне́ла |
| н. |
папруцяне́ла |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
папруцяне́ць сов., разг.
1. (обо всём, многом) одеревене́ть; окочене́ть, закочене́ть;
2. (обо всех, многих) околе́ть, подо́хнуть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
папруцяне́ць, ‑ее; ‑еем, ‑ееце, ‑еюць; зак.
Разм. Апруцянець — пра ўсіх, многіх або пра ўсё, многае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)