папра́ўча-выхава́ўчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. папра́ўча-выхава́ўчы папра́ўча-выхава́ўчая папра́ўча-выхава́ўчае папра́ўча-выхава́ўчыя
Р. папра́ўча-выхава́ўчага папра́ўча-выхава́ўчай
папра́ўча-выхава́ўчае
папра́ўча-выхава́ўчага папра́ўча-выхава́ўчых
Д. папра́ўча-выхава́ўчаму папра́ўча-выхава́ўчай папра́ўча-выхава́ўчаму папра́ўча-выхава́ўчым
В. папра́ўча-выхава́ўчы (неадуш.)
папра́ўча-выхава́ўчага (адуш.)
папра́ўча-выхава́ўчую папра́ўча-выхава́ўчае папра́ўча-выхава́ўчыя (неадуш.)
папра́ўча-выхава́ўчых (адуш.)
Т. папра́ўча-выхава́ўчым папра́ўча-выхава́ўчай
папра́ўча-выхава́ўчаю
папра́ўча-выхава́ўчым папра́ўча-выхава́ўчымі
М. папра́ўча-выхава́ўчым папра́ўча-выхава́ўчай папра́ўча-выхава́ўчым папра́ўча-выхава́ўчых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

папра́ўча-працо́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. папра́ўча-працо́ўны папра́ўча-працо́ўная папра́ўча-працо́ўнае папра́ўча-працо́ўныя
Р. папра́ўча-працо́ўнага папра́ўча-працо́ўнай
папра́ўча-працо́ўнае
папра́ўча-працо́ўнага папра́ўча-працо́ўных
Д. папра́ўча-працо́ўнаму папра́ўча-працо́ўнай папра́ўча-працо́ўнаму папра́ўча-працо́ўным
В. папра́ўча-працо́ўны (неадуш.)
папра́ўча-працо́ўнага (адуш.)
папра́ўча-працо́ўную папра́ўча-працо́ўнае папра́ўча-працо́ўныя (неадуш.)
папра́ўча-працо́ўных (адуш.)
Т. папра́ўча-працо́ўным папра́ўча-працо́ўнай
папра́ўча-працо́ўнаю
папра́ўча-працо́ўным папра́ўча-працо́ўнымі
М. папра́ўча-працо́ўным папра́ўча-працо́ўнай папра́ўча-працо́ўным папра́ўча-працо́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

папра́ўча-працо́ўны, -ая, -ае.

Прызначаны для выпраўлення працай, у працэсе працы.

Папраўча-працоўная калонія.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папра́ўча-працо́ўны исправи́тельно-трудово́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

исправи́тельно-трудово́й папра́ўча-працо́ўны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кало́нія ж., в разн. знач. коло́ния;

англі́йская к. — англи́йская коло́ния;

папра́ўча-працо́ўная к. — исправи́тельно-трудова́я коло́ния;

~ніі гу́бакбиол. коло́нии гу́бок

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рабо́та

1. (действие, деятельность, дело) рабо́та, -ты ж.;

рабо́та маши́ны рабо́та машы́ны;

рабо́та се́рдца рабо́та сэ́рца;

едини́ца рабо́ты физ. адзі́нка рабо́ты;

2. (занятие, труд) пра́ца, -цы ж.; рабо́та, -ты ж.;

стаха́новская рабо́та стаха́наўская пра́ца;

физи́ческая рабо́та фізі́чная пра́ца;

у́мственная рабо́та разумо́вая пра́ца;

нау́чная рабо́та навуко́вая пра́ца;

обще́ственная рабо́та грама́дская пра́ца;

сде́льная рабо́та здзе́льная пра́ца;

подпо́льная рабо́та падпо́льная рабо́та;

приступи́ть к рабо́те узя́цца за пра́цу (рабо́ту);

нала́дить рабо́ту нала́дзіць пра́цу (рабо́ту);

3. мн. (производственная деятельность) рабо́ты, род. рабо́т;

полевы́е рабо́ты палявы́я рабо́ты;

сельскохозя́йственные рабо́ты сельскагаспада́рчыя рабо́ты;

убо́рочные рабо́ты убо́рачныя рабо́ты;

фортификацио́нные рабо́ты воен. фартыфікацы́йныя рабо́ты;

4. (о различных формах принудительного труда) рабо́ты, род. рабо́т ед. нет;

исправи́тельно-трудовы́е рабо́ты папра́ўча-працо́ўныя рабо́ты;

ка́торжные рабо́ты уст. ка́таржныя рабо́ты;

5. (служба) пра́ца, -цы ж., рабо́та, -ты ж.;

ме́сто рабо́ты ме́сца пра́цы (рабо́ты);

поступи́ть на рабо́ту паступі́ць на пра́цу (рабо́ту);

постоя́нная рабо́та пастая́нная пра́ца;

снять с рабо́ты зво́льніць з пра́цы (рабо́ты);

6. (обрабатываемый материал) рабо́та, -ты ж.;

разда́ть рабо́ту разда́ць рабо́ту;

7. (научное произведение) пра́ца, -цы ж.;

у него́ мно́го печа́тных рабо́т у яго́ шмат друкава́ных прац;

напеча́тать рабо́ту в журна́ле надрукава́ць пра́цу ў часо́пісе;

8. (готовая продукция) рабо́та, -ты ж.;

сдать рабо́ту в срок здаць рабо́ту ў тэ́рмін;

вы́ставка рабо́т изве́стного худо́жника выста́ва рабо́т вядо́мага мастака́;

9. школьн. рабо́та, -ты ж.;

пи́сьменная рабо́та пісьмо́вая рабо́та;

контро́льная рабо́та кантро́льная рабо́та;

10. (качество) рабо́та, -ты ж.;

ковёр то́нкой рабо́ты дыва́н то́нкай рабо́ты;

взять в рабо́ту узя́ць у рабо́ту;

рабо́та гори́т в рука́х (у кого) рабо́та гары́ць у рука́х (у каго).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)