папра́ўны, -ая, -ае.

Такі, які можна паправіць, выправіць.

Гэта памылка папраўная.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папра́ўны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. папра́ўны папра́ўная папра́ўнае папра́ўныя
Р. папра́ўнага папра́ўнай
папра́ўнае		 папра́ўнага папра́ўных
Д. папра́ўнаму папра́ўнай папра́ўнаму папра́ўным
В. папра́ўны (неадуш.)
папра́ўнага (адуш.)		 папра́ўную папра́ўнае папра́ўныя (неадуш.)
папра́ўных (адуш.)
Т. папра́ўным папра́ўнай
папра́ўнаю		 папра́ўным папра́ўнымі
М. папра́ўным папра́ўнай папра́ўным папра́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

папра́ўны поправи́мый, исправи́мый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папра́ўны, ‑ая, ‑ае.

Такі, што можна паправіць. [Страйболаў:] — Падлікі, пэўна, не верныя, труба не вытрымала... звычайная памылка, і лёгка папраўная. Шынклер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

исправи́мый папра́ўны;

э́то исправи́мо гэ́та мо́жна папра́віць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поправи́мый папра́ўны; які́ (што) мо́жна папра́віць;

э́то поправи́мо гэ́та мо́жна папра́віць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)