папо́ўзаць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
папо́ўзаю |
папо́ўзаем |
| 2-я ас. |
папо́ўзаеш |
папо́ўзаеце |
| 3-я ас. |
папо́ўзае |
папо́ўзаюць |
| Прошлы час |
| м. |
папо́ўзаў |
папо́ўзалі |
| ж. |
папо́ўзала |
| н. |
папо́ўзала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
папо́ўзай |
папо́ўзайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
папо́ўзаўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
папо́ўзаць сов. попо́лзать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
папо́ўзаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Поўзаць некаторы час. Доўга прыйшлося.. [хлопцам] папоўзаць, пакуль знайшлі невялікі, гладкі, крыху сплюшчаны камень. Маўр.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
напо́ўзацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Разм. Доўга, многа папоўзаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
попо́лзать сов. папо́ўзаць, (долго, неоднократно) папапо́ўзаць, папапо́ўзваць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
поизвива́ться несов., разг.
1. павыгіна́цца, павыкру́чвацца; паві́цца;
2. павыгіна́цца, папо́ўзаць, (долго, неоднократно) папапо́ўзаць, папапо́ўзваць;
3. пакруці́цца, (долго) папакру́чвацца, папакруці́цца, павыкру́чвацца; см. извива́ться.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)