папо́йка, -і, ДМ -по́йцы, мн. -і, -по́ек, ж. (разм.).

Гулянка з багатай выпіўкай, п’янка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папо́йка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. папо́йка папо́йкі
Р. папо́йкі папо́ек
Д. папо́йцы папо́йкам
В. папо́йку папо́йкі
Т. папо́йкай
папо́йкаю		 папо́йкамі
М. папо́йцы папо́йках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

папо́йка ж., разг. попо́йка, кутёж м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папо́йка, ‑і, ДМ ‑пойцы; Р мн. ‑поек; ж.

Разм. Гулянка з багатай выпіўкай, п’янка. Знаёмства было неадкладна адзначана шумнай папойкай у рэстаране. «ЛіМ».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гульба́, -ы́, ж. (разм.).

Гулянка, папойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разгу́л, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Моцнае, буйнае праяўленне чаго-н.

Р. шавінізму.

Р. мяцеліцы.

2. Нястрымнае п’янства, папойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кутёж м. гуля́нка, -кі ж., папо́йка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

попо́йка разг. вы́піўка, -кі ж., папо́йка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гульба́, ‑ы ж.

Разм. Дзеянне паводле дзеясл. гуляць (у 5 знач.). // Гулянка, папойка. Дзень гульбы, век журбы. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сатурна́ліі, ‑ій; адз. сатурналія, ‑і, ж.

У Старажытным Рыме — свята ў гонар бога Сатурна, якое спраўлялася пасля заканчэння палявых работ. // перан. Бесшабашная гулянка; папойка.

[Лац. Saturnalia.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)