паплё́скаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паплё́скаю паплё́скаем
2-я ас. паплё́скаеш паплё́скаеце
3-я ас. паплё́скае паплё́скаюць
Прошлы час
м. паплё́скаў паплё́скалі
ж. паплё́скала
н. паплё́скала
Загадны лад
2-я ас. паплё́скай паплё́скайце
Дзеепрыслоўе
прош. час паплё́скаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паплёскаць сов., разг., см. паплю́хаць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паплёскаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Плёскаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поплеска́ть сов.

1. (о волнах, море и т. п.) паплёскаць, (с силой) пабі́ць;

2. (резко, отрывисто ударяя) папля́скаць, паплёскаць;

3. (на кого, что) паплю́хаць; (побрызгать) папы́рскаць;

4. (пролить, расплескать) паплю́хаць;

5. (колеблясь в воздухе — о парусах и т. п.) перен. папаласка́цца; см. плеска́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)