папле́чнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Таварыш па справе, саратнік.

Паплечнікі па барацьбе.

|| ж. папле́чніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папле́чнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. папле́чнік папле́чнікі
Р. папле́чніка папле́чнікаў
Д. папле́чніку папле́чнікам
В. папле́чніка папле́чнікаў
Т. папле́чнікам папле́чнікамі
М. папле́чніку папле́чніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

папле́чнік м. сподви́жник, сора́тник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папле́чнік, ‑а, м.

Таварыш па справе, саўдзельнік; саратнік. Паплечнікі па працы. Паплечнікі па барацьбе. □ Тут сёння партызаны — Паплечнікі, сябры Расклалі на палянах Высокія кастры. Панчанка. Дудар быў адным з бліжэйшых сяброў і паплечнікаў Чарота ў высакароднай справе сцвярджэння новай беларускай савецкай літаратуры. Звонак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Папле́чнік ’таварыш па справе, саўдзельнік, саратнік’ (ТСБМ, Нас.). З польск. poplecznik ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сара́тнік, -а, мн. -і, -аў, м. (высок.).

Паплечнік; таварыш па барацьбе, зброі.

|| ж. сара́тніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сподви́жник книжн. папле́чнік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папле́чніца, ‑ы, ж.

Жан. да паплечнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сора́тник прям., перен. папле́чнік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

супо́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Таварыш па сумеснай дзейнасці, паплечнік, аднадумец; кампаньён.

2. Саўдзельнік, хаўруснік у якіх-н. злачынных справах.

|| ж. супо́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. супо́льніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)