па́пачны гл. папка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

па́пачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. па́пачны па́пачная па́пачнае па́пачныя
Р. па́пачнага па́пачнай
па́пачнае		 па́пачнага па́пачных
Д. па́пачнаму па́пачнай па́пачнаму па́пачным
В. па́пачны (неадуш.)
па́пачнага (адуш.)		 па́пачную па́пачнае па́пачныя (неадуш.)
па́пачных (адуш.)
Т. па́пачным па́пачнай
па́пачнаю		 па́пачным па́пачнымі
М. па́пачным па́пачнай па́пачным па́пачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

па́пачны па́почный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́пачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да папкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

па́пка, -і, ДМ -пцы, мн. -і, -пак, ж.

Вокладка з кардону, скуры і пад. для папер.

П. для спраў.

|| памянш. па́пачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. па́пачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

па́почный па́пачны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)