па́пачка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
па́пачка |
па́пачкі |
| Р. |
па́пачкі |
па́пачак |
| Д. |
па́пачцы |
па́пачкам |
| В. |
па́пачку |
па́пачкі |
| Т. |
па́пачкай
па́пачкаю |
па́пачкамі |
| М. |
па́пачцы |
па́пачках |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
па́пка, -і, ДМ -пцы, мн. -і, -пак, ж.
Вокладка з кардону, скуры і пад. для папер.
П. для спраў.
|| памянш. па́пачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.
|| прым. па́пачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)