папахво́рваць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
папахво́рваю |
папахво́рваем |
| 2-я ас. |
папахво́рваеш |
папахво́рваеце |
| 3-я ас. |
папахво́рвае |
папахво́рваюць |
| Прошлы час |
| м. |
папахво́рваў |
папахво́рвалі |
| ж. |
папахво́рвала |
| н. |
папахво́рвала |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
папахво́рваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
папахво́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм. Тое, што і папахварэць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
папахварэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е і папахво́рваць, -аю, -аеш, -ае; зак. (разм.).
Хварэць доўга, неаднаразова.
П. у час эпідэміі грыпу.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
папахварэ́ць и папахво́рваць сов. (долго, неоднократно) поболе́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
похвора́ть сов., разг. пахварэ́ць, (долго, неоднократно) папахво́рваць, папахварэ́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
поболе́ть сов.
1. (похворать) пахварэ́ць (на што); (долго, неоднократно) папахво́рваць, папахварэ́ць;
2. (за кого, что) пахварэ́ць; пабале́ць;
поболе́ть душо́й за дете́й пахварэ́ць душо́й за дзяце́й;
поболе́ть за кома́нду спорт. пабале́ць за кама́нду.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)