папарабі́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. папараблю́ папаро́бім
2-я ас. папаро́біш папаро́біце
3-я ас. папаро́біць папаро́бяць
Прошлы час
м. папарабі́ў папарабі́лі
ж. папарабі́ла
н. папарабі́ла
Загадны лад
2-я ас. папарабі́ папарабі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час папарабі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

папарабі́ць сов. (много, неоднократно) поде́лать; порабо́тать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папарабі́ць, -раблю́, -ро́біш, -ро́біць і папаро́бліваць, -аю, -аеш, -ае; зак., што, чаго і без дап.

Рабіць многа, доўга, неаднаразова.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папарабі́ць, ‑раблю, ‑робіш, ‑робіць; што, чаго і без дап.

Разм. Рабіць многа, доўга, неаднаразова. [Сузон:] — Парабкаў .. [Сапун] не меў як бы, але хто ў яго хлеб пазычаў, той ведае, той папарабіў на яго. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папаро́бліваць гл. папарабіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папаро́бліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што, чаго і без дап.

Разм. Тое, што і папарабіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

порабо́тать сов. папрацава́ць, парабі́ць; (много, неоднократно) разг. папаро́бліваць, папарабі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поде́лать сов.

1. зрабі́ць; парабі́ць;

ничего́ не поде́лаешь! нічо́га не зро́біш! (не пара́дзіш!);

2. (заняться чем-л., сделать что-л.) парабі́ць, (много, неоднократно) разг. папаро́бліваць, папарабі́ць;

что поде́лать? што зро́біш?

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)