папапіва́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. папапіва́ю папапіва́ем
2-я ас. папапіва́еш папапіва́еце
3-я ас. папапіва́е папапіва́юць
Прошлы час
м. папапіва́ў папапіва́лі
ж. папапіва́ла
н. папапіва́ла
Загадны лад
2-я ас. папапіва́й папапіва́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час папапіва́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

папапі́ць, -п’ю́, -п’е́ш, -п’е́; -п’ём, -п’яце́, -п’ю́ць; -пі́ў, -піла́, -ло́ і папапіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., чаго (разм.).

Піць неаднаразова; папіць многа чаго-н.

Папапіць (папапіваць) піўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папапіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

Разм. Тое, што і папапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

попи́ть сов., разг.

1. (некоторое время) папі́ць, (много, неоднократно) папапіва́ць, папапі́ць;

2. (напиться, утолить жажду) напі́цца;

дай попи́ть дай напі́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)