папапява́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
папапява́ю |
папапява́ем |
| 2-я ас. |
папапява́еш |
папапява́еце |
| 3-я ас. |
папапява́е |
папапява́юць |
| Прошлы час |
| м. |
папапява́ў |
папапява́лі |
| ж. |
папапява́ла |
| н. |
папапява́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
папапява́й |
папапява́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
папапява́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
папапява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што, чаго і без дап.
Разм. Тое, што і папапець.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
попе́ть сов. паспява́ць; (много, неоднократно) папаспява́ць, папе́ць; (много, неоднократно) разг. папапява́ць, папапе́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)