папапро́шваць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
папапро́шваю |
папапро́шваем |
| 2-я ас. |
папапро́шваеш |
папапро́шваеце |
| 3-я ас. |
папапро́швае |
папапро́шваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
папапро́шваў |
папапро́швалі |
| ж. |
папапро́швала |
| н. |
папапро́швала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
папапро́швай |
папапро́швайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
папапро́шваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
папапрасі́ць, -рашу́, -ро́сіш, -ро́сіць і папапро́шваць, -аю, -аеш, -ае; зак., каго-што і чаго (разм.).
Прасіць доўга, неаднаразова.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
папапро́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што і чаго.
Разм. Тое, што і папапрасіць. — Колькі я папапрошвала цябе, колькі папагрожвала, а ты і вухам не вяла. Пальчэўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
попроси́ть сов.
1. папрасі́ць, (долго, неоднократно) папапро́шваць, папапрасі́ць;
2. (пригласить) запрасі́ць; см. проси́ть 1, 2;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)