папапрасі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. папапрашу́ папапро́сім
2-я ас. папапро́сіш папапро́сіце
3-я ас. папапро́сіць папапро́сяць
Прошлы час
м. папапрасі́ў папапрасі́лі
ж. папапрасі́ла
н. папапрасі́ла
Загадны лад
2-я ас. папапрасі́ папапрасі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час папапрасі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

папапрасі́ць сов. (долго, неоднократно) попроси́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папапрасі́ць, ‑прашу, ‑просіш, ‑просіць; зак., каго-што і чаго.

Разм. Прасіць доўга, неаднаразова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папапрасі́ць, -рашу́, -ро́сіш, -ро́сіць і папапро́шваць, -аю, -аеш, -ае; зак., каго-што і чаго (разм.).

Прасіць доўга, неаднаразова.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папапро́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што і чаго.

Разм. Тое, што і папапрасіць. — Колькі я папапрошвала цябе, колькі папагрожвала, а ты і вухам не вяла. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

попроси́ть сов.

1. папрасі́ць, (долго, неоднократно) папапро́шваць, папапрасі́ць;

2. (пригласить) запрасі́ць; см. проси́ть​ 1, 2;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)