папапла́кваць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
папапла́кваю |
папапла́кваем |
| 2-я ас. |
папапла́кваеш |
папапла́кваеце |
| 3-я ас. |
папапла́квае |
папапла́кваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
папапла́кваў |
папапла́квалі |
| ж. |
папапла́квала |
| н. |
папапла́квала |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
папапла́кваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
папапла́каць, -ла́чу, -ла́чаш, -ла́ча; -ла́ч і папапла́кваць, -аю, -аеш, -ае; зак. (разм.).
Плакаць доўга, неаднаразова.
Папаплакаць (папаплакваць) па бацьку.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
папапла́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм. Тое, што і папаплакаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
попла́кать сов. папла́каць, (долго, неоднократно) папапла́каць, папапла́кваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)