папакпі́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. папакплю́ папакпі́м
2-я ас. папакпі́ш папакпіце́
3-я ас. папакпі́ць папакпя́ць
Прошлы час
м. папакпі́ў папакпі́лі
ж. папакпі́ла
н. папакпі́ла
Загадны лад
2-я ас. папакпі́ папакпі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час папакпі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

папакпі́ць (з каго, чаго) сов., разг. (долго, неоднократно) понасмеха́ться (над кем, чем), поиздева́ться (над кем, чем), зло пошути́ть (над кем, чем)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папакпі́ць, ‑кплю, ‑кпіш, ‑кпіць; зак., з каго-чаго.

Разм. Кпіць доўга, неаднаразова. Пасля гэтага здарэння ну і папажартавалі, папакпілі з дзядзькі вясковыя веселуны! Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поглуми́ться сов. паздзе́кавацца, (долго, неоднократно) разг. папаздзе́кавацца, пакпіць (з каго, чаго); (долго, неоднократно) разг. папакпі́ць (з каго, чаго).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пошути́ть сов.

1. пажартава́ць;

2. (понасмехаться над кем, над чем) пажартава́ць (з каго, з чаго), папаке́пліваць (з каго, з чаго); (зло) пакпі́ць (з каго, з чаго); (долго, неоднократно) разг. папакпі́ць (з каго, з чаго).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)