папагарава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; зак. (разм.).

Гараваць доўга.

Папагараваў ён за сваё жыццё.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папагарава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. папагару́ю папагару́ем
2-я ас. папагару́еш папагару́еце
3-я ас. папагару́е папагару́юць
Прошлы час
м. папагарава́ў папагарава́лі
ж. папагарава́ла
н. папагарава́ла
Загадны лад
2-я ас. папагару́й папагару́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час папагарава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

папагарава́ць сов., разг. (долго) побе́дствовать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папагарава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак.

Разм. Гараваць доўга.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

побе́дствовать сов. пагарава́ць; (долго) разг. папагарава́ць; нацярпе́цца го́ра.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)