папаво́жваць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
папаво́жваю |
папаво́жваем |
| 2-я ас. |
папаво́жваеш |
папаво́жваеце |
| 3-я ас. |
папаво́жвае |
папаво́жваюць |
| Прошлы час |
| м. |
папаво́жваў |
папаво́жвалі |
| ж. |
папаво́жвала |
| н. |
папаво́жвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
папаво́жвай |
папаво́жвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
папаво́жваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
папаво́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што і чаго.
Разм. Тое, што і папавазіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
папавазі́ць, -важу́, -во́зіш, -во́зіць і папаво́жваць, -аю, -аеш, -ае; зак. (разм.).
Вазіць доўга, неаднаразова; павазіць многа каго-, чаго-н.
Колькі я папавазіў (папавожваў) гэтых дроў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
повози́ть сов. павазі́ць, (много, неоднократно) папаво́жваць, папавазі́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
поката́ть сов.
1. пакача́ць, (долго, неоднократно) папако́чваць, папакача́ць;
2. (повозить) павазі́ць, (много, неоднократно) папаво́жваць, папавазі́ць, паката́ць; см. ката́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)