пані́зіць, -ніжу, -нізіш, -нізіць; -ніжаны; зак., каго-што.

Зрабіць больш нізкім (у 2, 3 і 7 знач.).

П. цэны.

П. узровень вады.

П. каго-н. па пасадзе.

П. напружанне ў электрасетцы.

П. гук.

◊

Панізіць голас — пачаць гаварыць цішэй, ціха.

|| незак. паніжа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. паніжэ́нне, -я, н.; прым. паніжа́льны, -ая, -ае (спец.).

Паніжальная падстанцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пані́зіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пані́жу пані́зім
2-я ас. пані́зіш пані́зіце
3-я ас. пані́зіць пані́зяць
Прошлы час
м. пані́зіў пані́зілі
ж. пані́зіла
н. пані́зіла
Загадны лад
2-я ас. пані́зь пані́зьце
Дзеепрыслоўе
прош. час пані́зіўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пані́зіць сов.

1. пони́зить, сде́лать ни́же;

п. плот — пони́зить (сде́лать ни́же) забо́р;

2. (уменьшить уровень, степень и т.п.) пони́зить, сни́зить;

п. цану́ — пони́зить (сни́зить) це́ну;

п. тэмперату́ру — пони́зить (сни́зить) температу́ру;

◊ п. го́лас — пони́зить го́лос

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пані́зіць, ‑ніжу, ‑нізіш, ‑нізіць; зак., каго-што.

1. Зрабіць больш нізкім, меншым па вышыні. Панізіць ўзровень вады.

2. Паменшыць ступень, узровень, інтэнсіўнасць і пад. чаго‑н. Панізіць ціск. Панізіць цэны. // Пагоршыць, аслабіць. Панізіць якасць прадукцыі.

3. Зрабіць больш ціхім (голас, гук і пад.). Лясніцкі памаўчаў, аглянуўся навокал і панізіў голас. Шамякін. // Набыць больш нізкае гучанне. Вось гармонік панізіў тон, і ў марозную цішыню ўрэзаўся тонкі дзявочы голас. Шашкоў.

4. Перавесці на больш нізкую пасаду. Аднаго і другога [афіцэраў] панізілі на рабоце. М. Ткачоў. — На той час мяне, праўда, трошкі панізілі. На райпрамкамбінат кінулі. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сни́зить сов. зні́зіць; пані́зіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зані́зіць, -ніжу, -нізіш, -нізіць; -ніжаны; зак., што.

Занадта знізіць, панізіць.

З. патрабаванні.

З. расцэнкі.

|| незак. заніжа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. заніжэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паніжа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да панізіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разжа́лаваць, -лую, -луеш, -луе; -луй; -лаваны; зак., каго (што).

Панізіць у чыне або ў пасадзе за якую-н. правіннасць.

Р. у радавыя.

|| наз. разжа́лаванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пони́зить сов., в разн. знач. пані́зіць, зні́зіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абні́зіць

‘прынізіць, панізіць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абні́жу абні́зім
2-я ас. абні́зіш абні́зіце
3-я ас. абні́зіць абні́зяць
Прошлы час
м. абні́зіў абні́зілі
ж. абні́зіла
н. абні́зіла
Загадны лад
2-я ас. абні́зь абні́зьце
Дзеепрыслоўе
прош. час абні́зіўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)