паніжаны - Пошук

Паніжа́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пані́жаны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	пані́жаны	пані́жаная	пані́жанае	пані́жаныя
Р.	пані́жанага	пані́жанай пані́жанае	пані́жанага	пані́жаных
Д.	пані́жанаму	пані́жанай	пані́жанаму	пані́жаным
В.	пані́жаны (неадуш.) пані́жанага (адуш.)	пані́жаную	пані́жанае	пані́жаныя (неадуш.) пані́жаных (адуш.)
Т.	пані́жаным	пані́жанай пані́жанаю	пані́жаным	пані́жанымі
М.	пані́жаным	пані́жанай	пані́жаным	пані́жаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пані́жаны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	пані́жаны	пані́жаная	пані́жанае	пані́жаныя
Р.	пані́жанага	пані́жанай пані́жанае	пані́жанага	пані́жаных
Д.	пані́жанаму	пані́жанай	пані́жанаму	пані́жаным
В.	пані́жаны (неадуш.) пані́жанага (адуш.)	пані́жаную	пані́жанае	пані́жаныя (неадуш.) пані́жаных (адуш.)
Т.	пані́жаным	пані́жанай пані́жанаю	пані́жаным	пані́жанымі
М.	пані́жаным	пані́жанай	пані́жаным	пані́жаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пані́жаны

1. пони́женный;

2. пони́женный; сни́женный;

1, 2 см. пані́зіць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пані́жаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад панізіць.

2. у знач. прым. Ніжэй нармальнага. Паніжаная тэмпература. Паніжаны ціск. // перан. Дрэнны. Паніжаны настрой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пони́женный пані́жаны, зні́жаны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сни́женный зні́жаны; пані́жаны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гіпа...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:

1) які знаходзіцца ўнізе, напр., гіпадэрма;

2) паніжаны супраць нормы, напр.: гіпавітаміноз, гіпасакрэцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падупа́лы, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Які трохі запаў, уваліўся. Коні як коні, брыгадныя рабацягі, з падупалымі лінючымі бакамі. Лось.

2. Які пачаў занепадаць. Падупалая гаспадарка.

3. Слабы, хваравіты. Падупалы здароўем чалавек. // перан. Паніжаны; паслабелы. Падупалы настрой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Verbum