панчо́шніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. панчо́шніца панчо́шніцы
Р. панчо́шніцы панчо́шніц
Д. панчо́шніцы панчо́шніцам
В. панчо́шніцу панчо́шніц
Т. панчо́шніцай
панчо́шніцаю		 панчо́шніцамі
М. панчо́шніцы панчо́шніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

панчо́шніца ж. чуло́чница

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панчо́шніца, ‑ы, ж.

Жан. да панчошнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панчо́шнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Майстар па вырабе панчох.

|| ж. панчо́шніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чуло́чница панчо́шніца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)