панто́метр
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
панто́метр |
панто́метры |
| Р. |
панто́метра |
панто́метраў |
| Д. |
панто́метру |
панто́метрам |
| В. |
панто́метр |
панто́метры |
| Т. |
панто́метрам |
панто́метрамі |
| М. |
панто́метры |
панто́метрах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
панто́метр м., геод. панто́метр
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
панто́метр геод. панто́метр, -ра м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
панто́метр, ‑а, м.
Спец. Лёгкі вугламерны інструмент, які выкарыстоўваецца пры тапаграфічнай здымцы.
[Ад грэч. pan (pantos) — усё і metréō — мераю.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)