пантамі́ма, -ы, мн. -ы, -мі́м, ж.

Мімічны спектакль без слоў.

|| прым. пантамі́мны, -ая, -ае і пантамімі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пантамі́ма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пантамі́ма пантамі́мы
Р. пантамі́мы пантамі́м
Д. пантамі́ме пантамі́мам
В. пантамі́му пантамі́мы
Т. пантамі́май
пантамі́маю		 пантамі́мамі
М. пантамі́ме пантамі́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пантамі́ма ж., театр. пантоми́ма;

тэа́тр ~мы — теа́тр пантоми́мы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пантамі́ма, ‑ы, ж.

1. Тэатральны спектакль, у якім дзеючыя асобы выражаюць свае думкі і пачуцці не словамі, а мімікай, жэстамі, пластычнымі рухамі. // Адпаведны жанр у тэатральным мастацтве. // Цыркавы паказ феерычнага характару, у якім асобныя нумары злучаны пэўным сюжэтам.

2. Сюжэтная сцэна ў балеце, оперы, драме, заснаваная на драматычна выразнай ігры без слоў.

3. Жэсты, міміка як сродак размовы (звычайна пры няведанні або слабым веданні мовы).

[Ад грэч. pantómimos — які ўсё пераймае, імітуе.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пантамі́м

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пантамі́м пантамі́мы
Р. пантамі́ма пантамі́маў
Д. пантамі́му пантамі́мам
В. пантамі́ма пантамі́маў
Т. пантамі́мам пантамі́мамі
М. пантамі́ме пантамі́мах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пантоми́ма театр. пантамі́ма, -мы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)