пано́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пано́сны пано́сная пано́снае пано́сныя
Р. пано́снага пано́снай
пано́снае		 пано́снага пано́сных
Д. пано́снаму пано́снай пано́снаму пано́сным
В. пано́сны пано́сную пано́снае пано́сныя
пано́сных
Т. пано́сным пано́снай
пано́снаю		 пано́сным пано́снымі
М. пано́сным пано́снай пано́сным пано́сных

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пано́с, -у, м.

Расстройства дзейнасці кішэчніка з частымі вадкімі экскрэментамі.

|| прым. пано́сны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)