па́ндуры

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. па́ндуры па́ндуры
Р. па́ндуры па́ндуры
Д. па́ндуры па́ндуры
В. па́ндуры па́ндуры
Т. па́ндуры па́ндуры
М. па́ндуры па́ндуры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

па́ндуры нескл., м., муз. па́ндури

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́ндуры, нескл., н.

Грузінскі народны трохструнны шчыпковы музычны інструмент.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

па́ндури муз. па́ндуры нескл., м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)