панацяга́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. панацяга́ю панацяга́ем
2-я ас. панацяга́еш панацяга́еце
3-я ас. панацяга́е панацяга́юць
Прошлы час
м. панацяга́ў панацяга́лі
ж. панацяга́ла
н. панацяга́ла
Загадны лад
2-я ас. панацяга́й панацяга́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час панацяга́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

панацяга́ць сов., см. панаця́гваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панацяга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Разм. Тое, што і панацягваць (у 3 знач.). На фермах адразу палепшылася: загладзілі пазадзіраныя ветрам чубы на стрэхах, пазатыкалі шчыліны ў сценах, панацягалі на столь саломы. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

понатаска́ть сов., разг. панацяга́ць, панаця́гваць; нацягну́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

понатащи́ть сов., разг. панацяга́ць, панаця́гваць; нацягну́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)