панацяга́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
панацяга́ю |
панацяга́ем |
| 2-я ас. |
панацяга́еш |
панацяга́еце |
| 3-я ас. |
панацяга́е |
панацяга́юць |
| Прошлы час |
| м. |
панацяга́ў |
панацяга́лі |
| ж. |
панацяга́ла |
| н. |
панацяга́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
панацяга́й |
панацяга́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
панацяга́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
панацяга́ць сов., см. панаця́гваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
панацяга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.
Разм. Тое, што і панацягваць (у 3 знач.). На фермах адразу палепшылася: загладзілі пазадзіраныя ветрам чубы на стрэхах, пазатыкалі шчыліны ў сценах, панацягалі на столь саломы. Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
понатаска́ть сов., разг. панацяга́ць, панаця́гваць; нацягну́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
понатащи́ть сов., разг. панацяга́ць, панаця́гваць; нацягну́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)