панатраса́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., чаго.

1. Трасучы, сабраць вялікую колькасць чаго-н.

П. груш.

2. Натрэсці чаго-н. у многіх месцах.

П. саломы на зямлю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

панатраса́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. панатраса́ю панатраса́ем
2-я ас. панатраса́еш панатраса́еце
3-я ас. панатраса́е панатраса́юць
Прошлы час
м. панатраса́ў панатраса́лі
ж. панатраса́ла
н. панатраса́ла
Загадны лад
2-я ас. панатраса́й панатраса́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час панатраса́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

панатраса́ць сов. (о многом) натрясти́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панатраса́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

1. Трасучы, здабыць вялікую колькасць чаго‑н. Панатрасаць груш.

2. Натрэсці чаго‑н. у многіх месцах, усюды. Панатрасаць саломы на зямлю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панатраса́ны натрясённый; см. панатраса́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панатрэ́сваць сов., см. панатраса́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панатрэ́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Разм. Тое, што і панатрасаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

натрясти́ сов. натрэ́сці, мног. панатраса́ць, панатрэ́сваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навороши́ть сов., разг. натрэ́сці, мног. панатраса́ць, панатрэ́сваць, накі́даць, мног. панакіда́ць, панакі́дваць; (наворотить) навярну́ць, мног. панаваро́чваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)