панасу́шваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., чаго.

Насушыць многа чаго-н.

П. грыбоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

панасу́шваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. панасу́шваю панасу́шваем
2-я ас. панасу́шваеш панасу́шваеце
3-я ас. панасу́швае панасу́шваюць
Прошлы час
м. панасу́шваў панасу́швалі
ж. панасу́швала
н. панасу́швала
Загадны лад
2-я ас. панасу́швай панасу́швайце
Дзеепрыслоўе
прош. час панасу́шваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

панасу́шваць сов. (во множестве) насуши́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панасу́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Насушыць, высушыць многа чаго‑н. [Маня:] — Людзі ўжо столькі .. [грыбоў] пананошваюць ды панасушваюць, што не ведаюць, дзе дзець. Палтаран.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панасу́шваны насу́шенный; см. панасу́шваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насуши́ть сов. насушы́ць, мног. панасу́шваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)