панараза́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
панараза́ны |
панараза́ная |
панараза́нае |
панараза́ныя |
| Р. |
панараза́нага |
панараза́най панараза́нае |
панараза́нага |
панараза́ных |
| Д. |
панараза́наму |
панараза́най |
панараза́наму |
панараза́ным |
| В. |
панараза́ны (неадуш.) панараза́нага (адуш.) |
панараза́ную |
панараза́нае |
панараза́ныя (неадуш.) панараза́ных (адуш.) |
| Т. |
панараза́ным |
панараза́най панараза́наю |
панараза́ным |
панараза́нымі |
| М. |
панараза́ным |
панараза́най |
панараза́ным |
панараза́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
панараза́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
панараза́ны |
панараза́ная |
панараза́нае |
панараза́ныя |
| Р. |
панараза́нага |
панараза́най панараза́нае |
панараза́нага |
панараза́ных |
| Д. |
панараза́наму |
панараза́най |
панараза́наму |
панараза́ным |
| В. |
панараза́ны (неадуш.) панараза́нага (адуш.) |
панараза́ную |
панараза́нае |
панараза́ныя (неадуш.) панараза́ных (адуш.) |
| Т. |
панараза́ным |
панараза́най панараза́наю |
панараза́ным |
панараза́нымі |
| М. |
панараза́ным |
панараза́най |
панараза́ным |
панараза́ных |
Кароткая форма: панараза́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
панараза́ны
1. наре́занный;
2. надре́занный;
3. назу́бренный;
1-3 см. панараза́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наре́занный нарэ́заны, мног. панараза́ны; накро́ены;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наби́тый
1. (о матраце) напха́ны, напхну́ты, мног. панапіха́ны; (о чемодане, складе и т. п.) напакава́ны, мног. панапако́ўваны; набі́ты, мног. панабіва́ны; напёрты;
2. (настрелянный, убитый) набі́ты, мног. панабіва́ны, настраля́ны; нарэ́заны, мног. панараза́ны; нако́латы, мног. панако́лваны;
3. (вколоченный, прикреплённый) набі́ты, мног. панабіва́ны;
4. (полученный в результате повреждения) набі́ты, мног. панабіва́ны; наму́ляны, мног. панаму́льваны;
5. текст. набіва́ны; см. наби́ть;
◊
наби́тый дура́к набі́ты ду́рань.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)