панапі́сваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што і чаго.

Напісаць вялікую колькасць чаго-н.; напісаць у многіх месцах або на многіх прадметах.

П. пісьмы знаёмым.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

панапі́сваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. панапі́сваю панапі́сваем
2-я ас. панапі́сваеш панапі́сваеце
3-я ас. панапі́свае панапі́сваюць
Прошлы час
м. панапі́сваў панапі́свалі
ж. панапі́свала
н. панапі́свала
Загадны лад
2-я ас. панапі́свай панапі́свайце
Дзеепрыслоўе
прош. час панапі́сваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

панапі́сваць сов. (во множестве, о многом) написа́ть, понаписа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панапі́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

Напісаць вялікую колькасць чаго‑н.; напісаць у многіх месцах або на многіх прадметах. [Антон:] Я на цябе столькі заявачак панапісваю, што табе і само тваё жыццё абрыдае. Васілёнак. Абсталявання набралася аж дзве скрыні, на якіх Коля з усіх бакоў панапісваў: «Не катаваць». Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

понаписа́ть сов., разг. панапі́сваць; (написать) напіса́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

начерта́ть сов., книжн., уст.

1. накрэ́сліць; (написать) напіса́ць, мног. панапі́сваць; (наметить) наме́ціць;

2. перен. накрэ́сліць, напіса́ць, мног. панапі́сваць; (определить) вы́значыць (на бу́дучае), прадказа́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насочини́ть и насочиня́ть сов., разг.

1. (сочинить в каком-л. количестве) насклада́ць; наствара́ць; напіса́ць, панапі́сваць;

2. (наврать) навыдумля́ць, напрыдумля́ць; нахлусі́ць, налга́ць, намані́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

написа́ть сов. напіса́ць, мног. панапі́сваць; (на пишущей машинке) надрукава́ць; (красками) намалява́ць;

◊

на лбу напи́сано на лбе напі́сана;

на лице́ напи́сано на тва́ры напі́сана;

на роду́ напи́сано уст. на раду́ напі́сана;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)