панаплята́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., чаго.

Наплесці вялікую колькасць чаго-н.

П. вянкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

панаплята́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. панаплята́ю панаплята́ем
2-я ас. панаплята́еш панаплята́еце
3-я ас. панаплята́е панаплята́юць
Прошлы час
м. панаплята́ў панаплята́лі
ж. панаплята́ла
н. панаплята́ла
Загадны лад
2-я ас. панаплята́й панаплята́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час панаплята́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

панаплята́ць сов. (во множестве) наплести́, понаплести́; (венков — ещё) нави́ть, понави́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панаплята́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Наплесці вялікую колькасць чаго‑н. Панаплятаць вянкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панаплята́ны наплетённый; нави́тый; см. панаплята́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наплести́ сов.

1. (изготовить) напле́сці; мног. панаплята́ць;

2. перен., прост. напле́сці;

наплести́ вздо́ру напле́сці глу́пства.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)