пана́мец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пана́мец |
пана́мцы |
| Р. |
пана́мца |
пана́мцаў |
| Д. |
пана́мцу |
пана́мцам |
| В. |
пана́мца |
пана́мцаў |
| Т. |
пана́мцам |
пана́мцамі |
| М. |
пана́мцу |
пана́мцах |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
пана́мец пана́мец, -мца м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пана́мкаII пана́мка, -кі ж.; см. пана́мец.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)