панама́зваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. панама́зваю панама́зваем
2-я ас. панама́зваеш панама́зваеце
3-я ас. панама́звае панама́зваюць
Прошлы час
м. панама́зваў панама́звалі
ж. панама́звала
н. панама́звала
Загадны лад
2-я ас. панама́звай панама́звайце
Дзеепрыслоўе
прош. час панама́зваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

панама́зваць сов. (о многом, во множестве) нама́зать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панама́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго, чым.

Намазаць усё, многае або ў многіх месцах. Панамазваць лусты хлеба маслам. Панамазваць рукі крэмам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панама́званы нама́занный; см. панама́зваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нама́зать сов.

1. нама́заць, мног. панама́зваць;

2. (напачкать, загрязнить) напэ́цкаць, мног. панапэ́цкваць, набру́дзіць;

3. (плохо, небрежно написать, нарисовать и т. п.) разг. нама́заць, мног. панама́зваць, накрэ́мзаць, мног. панакрэ́мзваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

намара́ть сов., разг.

1. (напачкать) напэ́цкаць, мног. панапэ́цкваць, набру́дзіць;

2. (плохо, небрежно написать, нарисовать и т. п.) накрэ́мзаць, нама́заць, мног. панама́зваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)