паналіпа́ць, 1 і 2 ас. адз. і мн. не ўжыв., -а́е; зак.

Наліпнуць у многіх месцах, у вялікай колькасці.

Паналіпала (безас.) гразі да колаў або на колы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паналіпа́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. паналіпа́е паналіпа́юць
Прошлы час
м. паналіпа́ў паналіпа́лі
ж. паналіпа́ла
н. паналіпа́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час паналіпа́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паналіпа́ць сов. (о многом, во множестве) нали́пнуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паналіпа́ць, ‑ае; зак.

Наліпнуць у многіх месцах, у вялікай колькасці. Рукі ў смале аж па локці, у смале кашуля... На яе паналіпала сасновых іголак і моху. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нали́пнуть сов. налі́пнуць, мног. паналіпа́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)