панакле́йваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што і чаго.

Наклеіць што-н. у розных месцах, наклеіць многа чаго-н.

П. маркі.

П. цацак з паперы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

панакле́йваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. панакле́йваю панакле́йваем
2-я ас. панакле́йваеш панакле́йваеце
3-я ас. панакле́йвае панакле́йваюць
Прошлы час
м. панакле́йваў панакле́йвалі
ж. панакле́йвала
н. панакле́йвала
Загадны лад
2-я ас. панакле́йвай панакле́йвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час панакле́йваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

панакле́йваць сов. (во множестве) накле́ить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панакле́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

Наклеіць што‑н. у розных месцах, наклеіць многа чаго‑н. Панаклейваць маркі. □ У чырвоным кутку.. [Яндшак] вывесіў свежы «баявы лісток» і панаклейваў шмат плакатаў. Дайліда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панакле́йваны накле́енный; см. панакле́йваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накле́ить сов. накле́іць, мног. панакле́йваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

налепи́ть сов. наляпі́ць, мног. панале́пліваць, паналяпля́ць; (наклеить) накле́іць, мног. панакле́йваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укле́ить сов., разг. (заклеить сплошь) укле́іць, мног. паўкле́йваць, закле́іць, мног. пазакле́йваць; (наклеить) накле́іць, мног. панакле́йваць; (приклеить) прыкле́іць, мног. папрыкле́йваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)