панадло́мваць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
панадло́мваю |
панадло́мваем |
| 2-я ас. |
панадло́мваеш |
панадло́мваеце |
| 3-я ас. |
панадло́мвае |
панадло́мваюць |
| Прошлы час |
| м. |
панадло́мваў |
панадло́мвалі |
| ж. |
панадло́мвала |
| н. |
панадло́мвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
панадло́мвай |
панадло́мвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
панадло́мваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
панадло́мваць сов. (о многом) надломи́ть, надлома́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
панадло́мваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Надламаць усё, многае або што‑н. у многіх месцах.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
панадло́мліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Тое, што і панадломваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)