панадло́мваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. панадло́мваю панадло́мваем
2-я ас. панадло́мваеш панадло́мваеце
3-я ас. панадло́мвае панадло́мваюць
Прошлы час
м. панадло́мваў панадло́мвалі
ж. панадло́мвала
н. панадло́мвала
Загадны лад
2-я ас. панадло́мвай панадло́мвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час панадло́мваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

панадло́мваць сов. (о многом) надломи́ть, надлома́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панадло́мваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Надламаць усё, многае або што‑н. у многіх месцах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панадло́мліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Тое, што і панадломваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)