панавіва́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
панавіва́ны |
панавіва́ная |
панавіва́нае |
панавіва́ныя |
| Р. |
панавіва́нага |
панавіва́най панавіва́нае |
панавіва́нага |
панавіва́ных |
| Д. |
панавіва́наму |
панавіва́най |
панавіва́наму |
панавіва́ным |
| В. |
панавіва́ны (неадуш.) панавіва́нага (адуш.) |
панавіва́ную |
панавіва́нае |
панавіва́ныя (неадуш.) панавіва́ных (адуш.) |
| Т. |
панавіва́ным |
панавіва́най панавіва́наю |
панавіва́ным |
панавіва́нымі |
| М. |
панавіва́ным |
панавіва́най |
панавіва́ным |
панавіва́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
панавіва́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
панавіва́ны |
панавіва́ная |
панавіва́нае |
панавіва́ныя |
| Р. |
панавіва́нага |
панавіва́най панавіва́нае |
панавіва́нага |
панавіва́ных |
| Д. |
панавіва́наму |
панавіва́най |
панавіва́наму |
панавіва́ным |
| В. |
панавіва́ны (неадуш.) панавіва́нага (адуш.) |
панавіва́ную |
панавіва́нае |
панавіва́ныя (неадуш.) панавіва́ных (адуш.) |
| Т. |
панавіва́ным |
панавіва́най панавіва́наю |
панавіва́ным |
панавіва́нымі |
| М. |
панавіва́ным |
панавіва́най |
панавіва́ным |
панавіва́ных |
Кароткая форма: панавіва́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
панавіва́ны
1. нави́тый;
2. нави́тый, намо́танный;
3. нави́тый;
1-3 см. панавіва́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
панавіва́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад панавіваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нави́тый
1. наві́ты, мног. панавіва́ны; накру́чаны, мног. панакру́чваны; намата́ны, мног. панамо́тваны;
2. наві́ты, мног. панавіва́ны; заві́ты, мног. пазавіва́ны;
3. накла́дзены, мног. панаклада́ны, панакла́дваны; см. нави́ть 1—3;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
накру́ченный
1. накру́чаны, мног. панакру́чваны;
2. накру́чаны, мног. панакру́чваны; насука́ны, мног. панасу́кваны; наві́ты, мног. панавіва́ны; см. накрути́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)