панаво́рваць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
панаво́рваю |
панаво́рваем |
| 2-я ас. |
панаво́рваеш |
панаво́рваеце |
| 3-я ас. |
панаво́рвае |
панаво́рваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
панаво́рваў |
панаво́рвалі |
| ж. |
панаво́рвала |
| н. |
панаво́рвала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
панаво́рвай |
панаво́рвайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
панаво́рваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
панаво́рваць сов. (во множестве) напаха́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
панаво́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.
Наараць у вялікай колькасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
напаха́ть сов. наара́ць, мног. панаво́рваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)