памё́ршы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
памё́ршы |
памё́ршая |
памё́ршае |
памё́ршыя |
| Р. |
памё́ршага |
памё́ршай памё́ршае |
памё́ршага |
памё́ршых |
| Д. |
памё́ршаму |
памё́ршай |
памё́ршаму |
памё́ршым |
| В. |
памё́ршы (неадуш.) памё́ршага (адуш.) |
памё́ршую |
памё́ршае |
памё́ршыя (неадуш.) памё́ршых (адуш.) |
| Т. |
памё́ршым |
памё́ршай памё́ршаю |
памё́ршым |
памё́ршымі |
| М. |
памё́ршым |
памё́ршай |
памё́ршым |
памё́ршых |
Крыніцы:
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
памё́ршы
дзеепрыметнік, незалежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
памё́ршы |
памё́ршая |
памё́ршае |
памё́ршыя |
| Р. |
памё́ршага |
памё́ршай памё́ршае |
памё́ршага |
памё́ршых |
| Д. |
памё́ршаму |
памё́ршай |
памё́ршаму |
памё́ршым |
| В. |
памё́ршы (неадуш.) памё́ршага (адуш.) |
памё́ршую |
памё́ршае |
памё́ршыя (неадуш.) памё́ршых (адуш.) |
| Т. |
памё́ршым |
памё́ршай памё́ршаю |
памё́ршым |
памё́ршымі |
| М. |
памё́ршым |
памё́ршай |
памё́ршым |
памё́ршых |
Кароткая форма: памё́рша.
Крыніцы:
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
памёршы, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. незал. пр. ад памерці.
2. у знач. прым. Які памёр. Мне лёс наканаваў Быць помнікам жывым братам памёршым. Тармола. // у знач. наз. памёршы, ‑ага, м. Нябожчык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паме́рці
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
памру́ |
памро́м |
| 2-я ас. |
памрэ́ш |
памраце́ |
| 3-я ас. |
памрэ́ |
памру́ць |
| Прошлы час |
| м. |
памё́р |
паме́рлі |
| ж. |
паме́рла |
| н. |
паме́рла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
памры́ |
памры́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
памё́ршы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Ме́рліны ’цырымонія з прычыны смерці каго-небудзь’ (Федар. 1), палес. мэрлы́ны ’тс’ (КЭС). Да мерці ’паміраць’ (гл.) > ме́рлы ’памёршы’ (Ян.). Аб суфіксе ‑іны гл. Сцяцко, Афікс. наз., 43.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)