памы́цца гл. мыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

памы́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. памы́юся памы́емся
2-я ас. памы́ешся памы́ецеся
3-я ас. памы́ецца памы́юцца
Прошлы час
м. памы́ўся памы́ліся
ж. памы́лася
н. памы́лася
Загадны лад
2-я ас. памы́йся памы́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час памы́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

памы́цца сов. помы́ться; (помыть лицо, шею, руки — ещё) умы́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

памы́цца, ‑мыюся, ‑мыешся, ‑маецца; зак.

Памыць сябе, вымыцца. Трэба было даць людзям памыцца ў лазнях, адпачыць пасля гарачай пары сенакосу. Асіпенка. — Бяжы, сынок, на кухню, памыйся хаця. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мыць, мы́ю, мы́еш, мы́е; мы́ты; незак.

1. каго-што. Ачышчаць ад гразі, бруду вадой з мылам ці якой-н. іншай вадкасцю.

М. дзіця.

Рука руку мые (прыказка: аб адносінах людзей, калі яны пакрываюць дрэнныя ўчынкі адзін аднаго).

2. што. Абліваць вадой паверхню чаго-н.; абмываць.

Рака бераг мые.

|| зак. вы́мыць, -мыю, -мыеш, -мые; -мыты і памы́ць, -мы́ю, -мы́еш, -мы́е; -мы́ты.

|| звар. мы́цца, мы́юся, мы́ешся, мы́ецца; зак. вы́мыцца, -мыюся, -мыешся, -мыецца і памы́цца, -мы́юся, -мы́ешся, -мы́ецца.

|| наз. мыццё, -я́, н. (да 1 знач.).

|| прым. мы́йны, -ая, -ае.

Мыйная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

помы́ться памы́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

приумы́ться вы́мыцца, памы́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

умы́ться умы́цца, памы́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перамы́цца, ‑моюся, ‑маешся, ‑мыецца; зак.

1. Вымыцца, памыцца нанава, яшчэ раз.

2. Вымыцца, памыцца — пра ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

на́нач, прысл.

1. 3 наступленнем, пачаткам ночы.

Н. сабраўся дождж.

2. Перад начным сном.

Памыцца н.

3. На начлег.

Здарожыўся хлапчук і папрасіўся н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)