памучаны - Пошук

паму́чаны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	паму́чаны	паму́чаная	паму́чанае	паму́чаныя
Р.	паму́чанага	паму́чанай паму́чанае	паму́чанага	паму́чаных
Д.	паму́чанаму	паму́чанай	паму́чанаму	паму́чаным
В.	паму́чаны (неадуш.) паму́чанага (адуш.)	паму́чаную	паму́чанае	паму́чаныя (неадуш.) паму́чаных (адуш.)
Т.	паму́чаным	паму́чанай паму́чанаю	паму́чаным	паму́чанымі
М.	паму́чаным	паму́чанай	паму́чаным	паму́чаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паму́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	паму́чаны	паму́чаная	паму́чанае	паму́чаныя
Р.	паму́чанага	паму́чанай паму́чанае	паму́чанага	паму́чаных
Д.	паму́чанаму	паму́чанай	паму́чанаму	паму́чаным
В.	паму́чаны (неадуш.) паму́чанага (адуш.)	паму́чаную	паму́чанае	паму́чаныя (неадуш.) паму́чаных (адуш.)
Т.	паму́чаным	паму́чанай паму́чанаю	паму́чаным	паму́чанымі
М.	паму́чаным	паму́чанай	паму́чаным	паму́чаных

Кароткая форма: паму́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паму́чаны I (к паму́чыць) пому́ченный

паму́чаны II помутнённый, взму́ченный; см. памуці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паму́чаны ¹, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад памуціць.

паму́чаны ², ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад памучыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Verbum