пампе́зны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пампе́зны пампе́зная пампе́знае пампе́зныя
Р. пампе́знага пампе́знай
пампе́знае		 пампе́знага пампе́зных
Д. пампе́знаму пампе́знай пампе́знаму пампе́зным
В. пампе́зны (неадуш.)
пампе́знага (адуш.)		 пампе́зную пампе́знае пампе́зныя (неадуш.)
пампе́зных (адуш.)
Т. пампе́зным пампе́знай
пампе́знаю		 пампе́зным пампе́знымі
М. пампе́зным пампе́знай пампе́зным пампе́зных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пампе́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пампе́зны пампе́зная пампе́знае пампе́зныя
Р. пампе́знага пампе́знай
пампе́знае		 пампе́знага пампе́зных
Д. пампе́знаму пампе́знай пампе́знаму пампе́зным
В. пампе́зны (неадуш.)
пампе́знага (адуш.)		 пампе́зную пампе́знае пампе́зныя (неадуш.)
пампе́зных (адуш.)
Т. пампе́зным пампе́знай
пампе́знаю		 пампе́зным пампе́знымі
М. пампе́зным пампе́знай пампе́зным пампе́зных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пампе́зны помпе́зный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пампе́зны, ‑ая, ‑ае.

Які вызначаецца раскошай, пышнасцю, разлічанай на знешні эфект. Тут [у троннай зале] няма нічога лішняга, цяжкага, пампезнага. В. Вольскі.

[Ад лац. pomposus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пампе́зны ’які вызначаецца раскошай, пышнасцю, разлічанай на знешні эфект’ (ТСБМ). З рус. помпе́зный (Крукоўскі, Уплыў, 78), якое з франц. pompeux, ж. р. pompeuse ’тс’ < лац. pompa ’урачыстае шэсце’ (СИС, 393).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

помпе́зный пампе́зны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)