пампава́ць, -пу́ю, -пу́еш; -пу́е; -пу́й; незак., што.

Падаваць у што-н. або выцягваць, здабываць помпай.

П. ваду.

|| наз. пампава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пампава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пампу́ю пампу́ем
2-я ас. пампу́еш пампу́еце
3-я ас. пампу́е пампу́юць
Прошлы час
м. пампава́ў пампава́лі
ж. пампава́ла
н. пампава́ла
Загадны лад
2-я ас. пампу́й пампу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пампу́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пампава́ць несов. кача́ть (насосом и т.п.)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пампава́ць, ‑пую, ‑пуеш, ‑пуе; незак., што і без дап.

Падаваць або здабываць што‑н. помпай. Чуваць толькі шум інжэктараў, якія зацята пампуюць ваду ў кацёл. Васілёнак. Нізіну перасякае густая сетка асушальных каналаў, з іх безупынна пампуюць ваду ў мора. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пампава́нне ср. кача́ние; см. пампава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кача́ть​II несов. (насосом) пампава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пампава́цца, ‑пуецца; незак.

Зал. да пампаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пампава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пампаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папампава́ць, ‑пую, ‑пуеш, ‑пуе; зак., што.

Разм. Пампаваць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапампава́ць, ‑пампую, ‑пампуеш, ‑пампуе; зак., што і без дап.

Пампаваць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)