паме́шчыцка-клерыка́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паме́шчыцка-клерыка́льны паме́шчыцка-клерыка́льная паме́шчыцка-клерыка́льнае паме́шчыцка-клерыка́льныя
Р. паме́шчыцка-клерыка́льнага паме́шчыцка-клерыка́льнай
паме́шчыцка-клерыка́льнае
паме́шчыцка-клерыка́льнага паме́шчыцка-клерыка́льных
Д. паме́шчыцка-клерыка́льнаму паме́шчыцка-клерыка́льнай паме́шчыцка-клерыка́льнаму паме́шчыцка-клерыка́льным
В. паме́шчыцка-клерыка́льны (неадуш.)
паме́шчыцка-клерыка́льнага (адуш.)
паме́шчыцка-клерыка́льную паме́шчыцка-клерыка́льнае паме́шчыцка-клерыка́льныя (неадуш.)
паме́шчыцка-клерыка́льных (адуш.)
Т. паме́шчыцка-клерыка́льным паме́шчыцка-клерыка́льнай
паме́шчыцка-клерыка́льнаю
паме́шчыцка-клерыка́льным паме́шчыцка-клерыка́льнымі
М. паме́шчыцка-клерыка́льным паме́шчыцка-клерыка́льнай паме́шчыцка-клерыка́льным паме́шчыцка-клерыка́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мецэна́т, ‑а, М ‑наце, м.

У памешчыцка-буржуазным асяроддзі — багаты апякун навук і мастацтва. Уладальнік маёнтка пан Вашамірскі вярнуўся з-за граніцы і рашыў зрабіцца «мецэнатам мастацтва». Пшыркоў.

[Ад імя рымскага багацея Мецэната, які падтрымліваў паэтаў.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)