паме́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
паме́рны |
паме́рная |
паме́рнае |
паме́рныя |
| Р. |
паме́рнага |
паме́рнай
паме́рнае |
паме́рнага |
паме́рных |
| Д. |
паме́рнаму |
паме́рнай |
паме́рнаму |
паме́рным |
| В. |
паме́рны (неадуш.)
паме́рнага (адуш.) |
паме́рную |
паме́рнае |
паме́рныя (неадуш.)
паме́рных (адуш.) |
| Т. |
паме́рным |
паме́рнай
паме́рнаю |
паме́рным |
паме́рнымі |
| М. |
паме́рным |
паме́рнай |
паме́рным |
паме́рных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паме́р, -у, мн. -ы, -аў, м.
1. Велічыня чаго-н. у якім-н. вымярэнні.
П. участка.
П. туфель.
2. Ступень развіцця, велічыня, маштаб якой-н. з’явы.
Здарэнне набыло шырокія памеры.
3. Колькасць і характар стоп у вершаваных радках, якія з’яўляюцца асновай рытму; таксама колькасць рытмічных адзінак у музыкальным такце (спец.).
Ямб — двухдольны п.
Вальсы пішуцца памерам у тры чвэрці.
|| прым. паме́рны, -ая, -ае (да 1 і 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)